Historia powstania szkoły jest niewątpliwie związana z powstaniem i rozwojem kolejnictwa na terenie Sędziszowa.Mianowicie w 1885 r. oddano do użytku kolej iwanogrodzko- dąbrowska oraz stacje kolejową w Sędziszowie. Właśnie kolei iwanogrodzko- dąbrowskiej Sędziszów zawdzięcza swój pierwszy rozkwit.
Dnia 7 września 1939 roku Sędziszów zajęli Niemcy. Po wojnie dość szybko zaczęło odradzać się szkolnictwo. W latach 1947- 1948 w Sędziszowie istniała siedmioklasowa szkoła powszechna z nauką religii, przedszkola i dwie biblioteki.
Od 1 września 1945 roku działa też trzyletnia ZASADNICZA SZKOŁA KOLEJOWA, którą zlokalizowano w poniemieckim budynku naprzeciw dworca. Głównym jej zadaniem było kształcenie wykwalifikowanych robotników kolejowych. Początki szkoły sięgają 1942 roku, kiedy to siedemnastoosobowa grupa młodzieży pojęła praktyczną naukę zawodu.
Od 1943 roku dojeżdżali oni do Jędrzejowa, gdzie odbywali zajęcia teoretyczne ,a w ostatnim roku okupacji w jędrzejowskim cechu złożyli egzamin czeladniczy. Szkoła w tym kształcie funkcjonowała do połowy lat 70- tych. Dalszy rozwój szkoły związany był z rozkwitem Sędziszowa, który nastąpił równo 100 lat po uruchomieniu stacji kolejowej- w latach 70- 90 XX wieku. Impulsem do dynamicznego rozwoju było wybudowanie Fabryki Kotłów „SEFAKO”. Dzięki jej powstaniu nastąpił burzliwy rozwój demograficzny- liczba ludności wzrosła czterokrotnie.W roku 1973 szkołę z budynku naprzeciw stacji kolejowej przeniesiono do nowego lokalu w sąsiedztwie powstającej Fabryki Kotłów „Sefako”.
ŚLUBOWANIE – 18.10.1979r.
Z dniem 1 września 1973 roku decyzją Ministra Przemysłu Ciężkiego powołano ZASADNICZĄ SZKOŁĘ ZAWODOWĄ
DLA PRACUJĄCYCH SĘDZISZOWSKIEJ FABRYKI KOTŁÓW.
Nauka w wymienionej szkole trwała trzy lata i kwalifikowała w zawodach: tokarz, elektromechanik, ślusarz- spawacz oraz mechanik maszyn i urządzeń przemysłowych. Kiedy uruchomiono fabrykę kotłów, szkoła kształciła wykwalifikowanych robotników zatrudnionych później w „SEFAKO”. Z dniem 1 września 1979 roku decyzją Kuratora Oświaty i Wychowania w Kielcach powołano TECHNIKUM MECHANICZNE DLA PRACUJĄCYCH SĘDZISZOWSKIEJ FABRYKI KOTŁÓW pod wspólną dyrekcją z Zasadniczą Szkołą Zawodową. W 1976 roku w Zespole Szkół Zawodowych Sędziszowskiej Fabryki Kotłów uczyło się blisko 600 uczniów a w 1979 roku wykształcenie średnie zdobywało 175 uczniów. Dalsze losy szkoły związane były z dokonującymi się w kraju przemianami polityczno-gospodarczymi.
Zakończenie roku szkolnego – KLASA IB (1979r.)
W dniu 1 września 1993 roku w związku ze zmianami gospodarczymi kraju decyzją Kuratorium Oświaty w Kielcach przekształcono Zespół Szkół Zawodowych Sędziszowskiej Fabryki w ZESPÓŁ SZKÓŁ ZAWODOWYCH. Kolejną decyzją Kuratorium Oświaty w Kielcach było powołanie z dniem 1 września 1996 roku publicznej szkoły zawodowej o nazwie: TECHNIKUM MECHANICZNE dla DOROSŁYCH,
na podbudowie zasadniczej szkoły zawodowej kształcącej w zawodzie technik mechanik. Również z dniem 1 września 1996 roku założono publiczną szkołę zawodową o nazwie LICEUM HANDLOWE na podbudowie szkoły podstawowej kształcącej w zawodzie technik handlowiec.
Uchwałą Rady Powiatu w Jędrzejowie z dniem 1 września 2000 roku założono LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE dla DOROSŁYCH, które włączono w strukturę organizacyjną ZESPOŁU SZKÓŁ ZAWODOWYCH w SĘDZISZOWIE.
1 września 2000 roku Uchwałą Rady Powiatu w Jędrzejowie przekształcono ZESPÓŁ SZKÓŁ ZAWODOWYCH na ZESPÓŁ SZKÓŁ PONADGIMNAZJALNYCH, która wraz z likwidacją gimnazjów została skrócona do ZESPÓŁ SZKÓŁ W SĘDZISZOWIE i do tej pory obowiązuje.